Wanneer u er voor open staat, altijd vanuit liefde


Verwachte dood.
 
Wanneer iemand sterft, is het eerste wat je doet niets. Loop niet weg en bel nog niet de verpleegster. Neem de telefoon niet op. Haal diep adem en wees aanwezig in de grootte van het moment.
Er is een genade aan het bed van iemand van wie je houdt terwijl ze hun overstap maken van deze wereld. Op dit moment nemen ze hun laatste adem, er is een ongelooflijke heiligheid in de ruimte. De sluier tussen de werelden gaat open.
We zijn zo onvoorbereid en ongetraind in hoe we om moeten gaan met de dood dat soms een soort paniekreactie intrapt. ′′ Ze zijn dood!"
We wisten dat ze zouden sterven, dus hun dood zijn is geen verrassing. Het is geen probleem om op te lossen. Het is heel triest, maar het is geen paniekzaaierij.
Als er iets is, is hun dood oorzaak om diep adem te halen, te stoppen en echt aanwezig te zijn bij wat er gebeurt. Als je thuis zit, misschien de waterkoker aanzetten en een kopje thee zetten.
Ga aan het bed zitten en wees gewoon aanwezig bij de ervaring in de kamer. Wat gebeurt er voor jou? Wat gebeurt er misschien voor hen? Welke andere aanwezigheid zijn hier die hen misschien op weg ondersteunen? Stem af op alle schoonheid en magie.
Pauzeren geeft je ziel een kans om je aan te passen, want hoe voorbereid we zijn, een dood is nog steeds een schok. Als we gelijk in de ′′ do ′′ modus trappen, en 911 bellen, of het hospice bellen, krijgen we nooit de kans om de enorme gebeurtenis op te nemen.
Geef jezelf 10 minuten of 10 minuten, of 15 minuten om gewoon te zijn. Je krijgt die tijd nooit meer terug als je het nu niet neemt.
Daarna het kleinste ding doen dat je kunt. Bel degene die gebeld moet worden. Betrek alle systemen die ingeschakeld moeten worden, maar betrek ze op het meest minimale niveau. Beweeg echt, echt, heel langzaam, want dit is een periode waarin het makkelijk is voor lichaam en ziel om gescheiden te raken.
Onze lichamen kunnen voorwaarts galopperen, maar soms hebben onze zielen niet bijgehaald. Als je de mogelijkheid hebt om stil te zijn en aanwezig te zijn, neem het dan. Accepteer en acclimatiseer en pas aan wat er gebeurt. Dan, als de trein begint te rollen, en alle dingen die gebeuren na een overlijden, zul je beter voorbereid zijn.
Je krijgt straks geen kans om op adem te komen. Je moet het nu doen.
Aanwezig zijn in de momenten na de dood is een ongelooflijke gift aan jezelf, het is een geschenk aan de mensen waarmee je samen bent, en het is een gift aan de persoon die net is overleden. Ze zijn gewoon een haar adem verwijderd. Ze beginnen net aan hun nieuwe reis in de wereld zonder lichaam. Als je een rustige ruimte rondom hun lichaam en in de kamer houdt, worden ze op een mooiere manier gelanceerd. Het is een dienst aan beide kanten van de sluier.
                                                                                                                        Marianne Schmetz